यदा कप्तान् डब्ल्यू. डी. एस. स्मिथः "—— हाउस्" इति ग्लास्गो-नगरे ब्लिथ्स्वुड-चतुष्कोणस्य समीपे द्रष्टुं गतः, तस्य गृहस्य एकमेव दोषं सः न अभवत् यत् स्नानगृहम् अतिशयेन भीषणम् इति। तस्य भीषणतायाः रहस्यं न कस्मिंश्चित् विशेषे अस्ति इति सः चिन्तितवान्—उदाहरणार्थं दीर्घः, कृशः गीजरः (यद्यपि गीजरस्य दृष्टिः यदा जीर्णः भवति, तदा सः तं प्रतिहन्ति), अथवा अन्धकारे सुशुष्क-पेटिका, अथवा संकीर्णः, स्लिट्-सदृशः गवाक्षः; किन्तु सम्पूर्णे कक्षे, तस्य वातावरणे, सामान्ये रूपे च। सः तं निदानं कर्तुं न शक्तवान्; सः तं स्वस्य अनुभवेन सह सम्बद्धं कर्तुं न शक्तवान्; सा भीषणता या केवलं भीषणा इति निर्देष्टुं शक्या आसीत्—भीषणा भीषणतया या तं अनुभवयति यत् सः रात्रौ एकाकी तत्र न स्यात् इति। एतत् कष्टकरम् आसीत्, यतः गृहस्य शेषः भागः तं प्रसन्नं करोति स्म; तथा च, स्थानं सुविधाजनकम् आसीत्, किराया च मध्यमः, अत्यन्तं मध्यमः तादृशस्य प्रदेशस्य कृते। सः स्नानगृहस्य द्वारे आश्रितः सन् विषयं सुष्ठु चिन्तितवान्। सः निश्चयेन कक्षं सम्पूर्णतया नवीकर्तुं शक्नोति स्म—नूतनं कागदं, नूतनं रङ्गं, नूतनं स्नानं। उष्णजलस्य नलिकाः! गीजरः नष्टः करणीयः। गीजराः भीषणाः, भयङ्कराः, च—छिः, किं निरर्थकम्!—प्रेतवत्! प्रेतवत्! किं मूर्खतापूर्णम्! तस्य पत्नी कथं हसति स्म! एतत् प्रश्नं निर्णीतवान्। तस्य पत्नी! सा अत्यन्तं उत्सुकतया इच्छितवती यत् सः ब्लिथ्स्वुड-चतुष्कोणे अथवा तस्य समीपे गृहं गृह्णीयात्, यदि सः युक्तिमत् शर्तौ प्राप्नुयात्, अत्र च तस्य अवसरः आसीत्। सः सम्पत्तेः एजेन्टेन सह तस्य कार्यालयं गमिष्यति, आरम्भिकाः व्यवस्थाः च शीघ्रं निर्णीताः भविष्यन्ति।

षट् सप्ताहानन्तरं, सः तस्य परिवारः च गृहे प्रतिष्ठापिताः, यत् अद्यापि नूतन-रङ्ग-कागदस्य गन्धेन पूरितम् आसीत्। कप्तानः प्रथमं कार्यं यत् सः तत्र आगतः तदा गुप्तं स्नानगृहं गन्तुं प्रयत्नं कृतवान्, द्वारं उद्घाट्य च तस्य हृदयं निमग्नम् अभवत्। बहवः परिवर्तनाः यद्यपि कक्षे अभवन्, भीषणता तत्र एव आसीत्—तत्र, सर्वत्र। नूतने षट्-पाद-स्नाने, तस्य दीप्तिमत्, कान्तिमत्, काष्ठ-निर्मिते फ्रेमे; नूतनं कागदं, नूतनं रङ्गं युक्ते पेटिकायाम्; भित्तिषु, तेषां उज्ज्वलं, नूतनं कागदं युक्तेषु; श्वेत-लेपित-छादने, तस्य हिमवत् पृष्ठे; वायौ,—वायुः एव तेन पूरितः आसीत्। कप्तानः सामान्यतः स्वस्य स्नानस्य प्रेमी आसीत्, किन्तु नूतने आवासे सः दृढं निश्चितवान् यत् कोऽपि अन्यः स्नानं कर्तुं पूर्वं सः प्रयोगं करिष्यति। अत्यल्पे दिने परिवारः सर्वः स्थिरः अभवत्, कप्तानं विना सर्वे स्नानं कृतवन्तः, किन्तु यावत् बहवः कटुकाः च तस्य पत्न्याः आक्षेपाः आसन्, यावत् सः प्रयत्नं करोति स्म, सः न शक्तवान्, सः निश्चयेन न शक्तवान्, स्वयं स्नानगृहे प्रक्षालनं कर्तुं—एकाकी। सर्वं सुस्थितं आसीत् यावत् द्वारं उद्घाटितं आसीत्, किन्तु तस्य पत्नी दृढतया तं उद्घाटितं रख्तुं न अनुमतवती, द्वारं निरुद्धं च तस्य भीषणं भयं पुनः आगतम्—भयं यत् सः कथंचित् विश्लेषयितुं वा परिभाषयितुं न शक्तवान्। अन्ते, स्वस्य कायरतायाः लज्जितः सन्, सः साहसं संगृह्य, निश्चयेन निराशायाः दृष्ट्या मुखे च—एकं भावं यत् तस्य पत्नीं हास्येन पूरितवान्—एकां रात्रिं स्वस्य शयनगृहात् निर्गत्य, दीपं हस्ते गृहीत्वा, स्नानगृहं प्रविष्टवान्। द्वारं निरुद्ध्य, तालं च लग्न्य, अन्यं दीपं प्रज्वाल्य, उभौ मण्टेलशेल्फे स्थाप्य, स्नानस्य जलं चालयित्वा, वस्त्राणि उतारयितुं आरब्धवान्।

"अहं पेटिकायां एकं दृष्टिं दातुं शक्नोमि," इति सः अवदत्, "यत् स्वयं सन्तुष्टं कर्तुं कोऽपि तत्र न गूढः अस्ति—गृहे सर्वे जानन्ति यत् अहं एतत् घृणितं स्नानगृहं द्वेष्टि—प्रायोगिकं परिहासं कर्तुं। यदि एका दासी—पोली, उदाहरणार्थ, अहं निश्चितः यत् सा समर्था भवेत्—तस्य सुन्दरं मस्तकं गृह्णीयात्"—किन्तु अत्र कप्तानः विरामं दातुं बाध्यः अभवत्; सः वास्तवतः सामना कर्तुं समर्थः न आसीत्, यद्यपि मनसि एव, तादृशस्य कल्पनायाः स्थितिः, तादृशस्य विचारस्य मात्रेण तस्य मुखं गम्भीरं वर्णं प्राप्नोत्, च—अहं स्वीकर्तुं अनिच्छुकः अस्मि—एकं हास्यपूर्णं मुखविकारं। किन्तु सः मुखविकारः नष्टः अभवत् यदा सः सावधानतया द्वारं उद्घाट्य, गुप्तं दृष्टिं दत्तवान्; कोऽपि न—किमपि न आसीत्! सः निश्वासं मुक्त्वा पुनः द्वारं निरुद्ध्य, एकं आसनं तस्य विरुद्धं स्थाप्य, उपविश्य, वस्त्राणि उतारयितुं आरब्धवान्। कोटं, वेस्टं, अन्तर्वस्त्राणि, सः सर्वाणि स्नेहेन अव्यवस्थिते ढेरे भूमौ स्थापितवान्, ततः, तेषु अन्तिमं दीर्घं, स्नेहपूर्णं दृष्टिं दत्त्वा, स्नानं प्रति गम्भीरतया अगच्छत्। किन्तु एषा गम्भीरता केवलं क्षणिका आसीत्। प्रथमाः कतिचन पदानि सः अगच्छत्, किन्तु, ग्रेटे शब्दः तं आश्चर्यचकितं कृत्वा, सः अकस्मात् अत्यन्तं हर्षस्य वातावरणं धृतवान्, च, स्वस्य पायजामायां प्रति मिथ्या वीरतया नमस्कृत्य, सः अद्य नृत्यं कृत्वा स्नानं प्रति अगच्छत्। एतत् भीषणम् आसीत्, अत्यन्तं भीषणम्, अत्यन्तं उष्णं च, यत्, यदा सः तापमानं स्वस्य एकेन स्थूलेन, मांसलेन अङ्गुष्ठेन अनुभूतवान्, तदा सः अनैच्छिकतया शपथं कृतवान्। शीतलजलं चालयित्वा, स्वस्य ऊरू प्रहसन् स्पृष्टवान्, सः पुनः अनुभूतवान्। अद्यापि अत्यन्तं उष्णम्, अत्यन्तं उष्णम् अपि तस्य कृते! सः उष्णतां प्रेम करोति स्म। अधिकं शीतलम्! च सः एकं स्थूलं पादं उन्नयितुं पुनः अनुभवितुं प्रयत्नं कुर्वन्, यदा, ग्रेटे शब्दस्य पुनरावृत्तिः तं परिवर्तयित्वा, सः संतुलनं हृतवान्, भूमौ च कठोरं, अत्यन्तं कठोरं, आघातं प्राप्तवान्। कतिचन क्षणानि सः स्थिरः अभवत्, अत्यन्तं रुष्टः दुःखितः च यत् उत्थातुं अपि न शक्तवान्, किन्तु, द्वारस्य अयोग्यं संयोजनं यत् स्वस्य नग्नं मांसं अत्यन्तं अश्लीलं प्रकारेण किञ्चित् कुर्वन्, सः एतस्मात् आलस्यात् उत्थितवान्, भूमेः उत्थातुं प्रयत्नं कुर्वन्, यदा दीपाः नष्टाः अभवन्—एकं क्षणं अपि सूचनां विना नष्टाः अभवन्, च सः स्वयं अत्यन्तं श्मशानवत् अन्धकारे निमग्नः अभवत्। सः आश्चर्यचकितः इति वक्तुं अत्यन्तं मृदु वचनम्—सः अत्यन्तं भयाकुलः अभवत्—अत्यन्तं भयाकुलः यत् चलितुं अपि न चिन्तितवान्, अधिकं च उत्थातुं माचिस् अन्वेष्टुं। वास्तवतः, यदा सः चिन्तितवान्, सः कक्षे किमपि माचिस् न दृष्टवान्, सः स्वेन सह किमपि न आनीतवान्, तस्य पत्नी तं अत्यन्तं व्याकुलं कृतवती। दीपाः नष्टाः च तदा भीषणता स्पष्टतया वर्धिता अभवत्, च सः सर्वतः अनुभवितुं शक्तवान्, एथर्-सहितं घनीभूतं, एकं अतीन्द्रियं सत्त्वं, एकदा शत्रुतापूर्णं भयङ्करं च। ततः, तस्य भयं पराकाष्ठां प्राप्तुं, स्नानात् एकः उच्चः घर्षणशब्दः चलनशब्दः च निर्गतः, यथा कोऽपि, अत्यन्तं भारी व्यक्तिः, स्फूर्तिपूर्वकं प्रक्षालनं करोति स्म। जलम् उन्नतं च निम्नं अभवत्, स्क्विश् च बबल् च यथा कोऽपि पूर्णदैर्घ्ये तत्र शयितः अस्ति, उन्नतं च निम्नं करोति, प्रथमं एकस्य पार्श्वे ततः अन्यस्य पार्श्वे किक् च प्लंज् च करोति। यथा वास्तविकतां वर्धयितुं, कप्तान् स्मिथः स्पष्टतया श्वासं पफ् च श्रुतवान्; च मृदुं, स्निग्धं फ्लानेलस्य शब्दं। सः वास्तवतः स्नानस्य अधिकारिणः प्रत्येकं चलनं अनुसर्तुं शक्तवान् यथा सः दृष्टवान्—शरीरस्य च पादयोः स्फूर्तिपूर्वकं घर्षणात् कर्णयोः च अङ्गुष्ठयोः च शुद्धिकरणस्य सूक्ष्मप्रक्रियायाः।

यदा स्नातः एवं व्यस्तः आसीत्, तदा पेटिकायाः द्वारं अत्यन्तं शान्ततया गुप्ततया च उद्घाटितुं आरब्धम्, च कप्तान् डे स्मिथः आसनं यत् सः सावधानतया तस्य विरुद्धं स्थापितवान् तत् क्रमशः भूमिं प्रति प्रेरितं श्रुतवान्।

ततः किमपि, सः किमपि वक्तुं किमपि दातुं इच्छन्, निर्गत्य तस्य समीपं चोरयितुं प्रारभत। सः तस्य मार्गात् निर्गन्तुं प्रयत्नं कृतवान्, परं न शक्तवान्; तस्य अङ्गानि तस्य मस्तिष्केन सह संयुक्तं न कृतवन्ति, यदा सः तस्य उपरि आक्रोशितुं मुखं उद्घाटितवान्, तस्य स्वरः तस्य कण्ठे शुष्कः अभवत्। सः तस्य समीपं आगच्छत्, यदा सः तस्य नग्नं त्वचां स्पृष्टवान्, सः ज्ञातवान् यत् सा स्त्री आसीत्—सा स्त्री या बहुविचित्रं रेशमीयां स्कर्टं रेशमीयां पेटिकोटं च धारयति स्म—सा स्त्री या वायलेटैः सुगन्धिता आसीत् (एषः गन्धः यस्य कप्तानस्य विशेषं दुर्बलता आसीत्), निश्चयेन आभरणैः भरिता आसीत्। सा कप्तानं भूमौ पतितं दृष्ट्वा लज्जायाः किमपि लक्षणं न प्रकटितवती, परं एकं शीतलं उच्च-पादुकां तस्य वक्षसि अन्यं च गण्डे स्थापयित्वा, सा तस्मिन् पदं न्यस्यत् यथा सः एकः परम्परागतः तल्पः अथवा पादपीठः आसीत्, यत् तस्य सुविधायै विशेषतः स्थापितः आसीत्। एकः शून्यः आक्रोशः, यः श्वासे विलीनः अभवत्, स्नानगृहात् निर्गतः, यदा सा स्त्री, स्वस्य बाहुभ्यां शीघ्रं चालित्वा, किमपि तस्य उपरि न्यस्यत्। यत् अनन्तरं अभवत्, तत् कप्तानः केवलं अनुमातुं शक्तवान्, परं जलस्य मर्मरितैः शापैः चलनैः च, तस्य मते हत्या एव प्रचलति स्म। किञ्चित् कालानन्तरं स्नानगृहे शब्दाः क्षीणाः क्षीणाः अभवन्, यदा ते अन्ततः विलीनाः अभवन्, सा स्त्री, निश्वासं मुक्त्वा, स्वस्य बाहुभ्यां जलं कम्पयित्वा, कप्तानात् अवतर्य, अग्निस्थानं प्रति गतवती। यः मन्त्रः अद्यावधि दुर्भाग्यशालिनं कप्तानं मोहितवान् आसीत्, सः अधुना भग्नः अभवत्, चिन्तयन् यत् तस्य प्रेतवत् आगन्त्री स्वयं दूरं गतवती, सः उत्थितवान्। सः एतत् करोति एव, तदा तमः आकस्मिकं विलीनं अभवत्, तस्य भयाय, सः दृष्टवान् यत् केवलं किञ्चित् पादानां दूरे, एकं श्वेतं प्रकाशमयं मुखं, संभवतः स्त्रियाः, तं पश्यति स्म। किन्तु का स्त्री! का देवी!—का शैतानस्य कस्यचित् पुरुषस्य सेवकस्य सर्वाधिकं भयानकस्य समकक्षा। तथापि सा सौन्दर्यं विना न आसीत्—सर्वाधिकं कामुकं सौन्दर्यम्; सौन्दर्यं यत्, यदि मांस-रुधिरं आसीत्, तर्हि पुरुषान् उन्मादयेत्। तस्याः केशाः, कृष्णाः, तरङ्गिताः, मध्ये विभक्ताः, तस्याः शङ्खवत् कर्णयोः उपरि लम्बिताः आसन्, ये असामान्यतः निम्नाः दूरे च तस्याः शिरसि स्थापिताः आसन्; तस्याः नासिका दुर्लभं अद्वितीयं च आकारं यत् ग्रीकः इति उच्यते; तस्याः मुखम्—आकारेण, सर्वेषां दिव्यानां विजयः, अभिव्यक्तौ, सर्वेषां नारकीयानां विजयः। तस्याः लघुः ऊर्ध्वः ओष्ठः, तस्याः कोमलः कामुकः अधरः ओष्ठः; तस्याः क्रीडाशीलाः गर्तिकाः पक्वाः रक्तवर्णाः च; तस्याः समानाः पङ्क्तयः दीप्ताः मुक्ताफलवत् दन्ताः आसन्; परं ते इन्द्रियाणां प्रति आकर्षिताः आसन्, आत्मनः प्रति न किञ्चित्। तस्याः भ्रूः, सूक्ष्मं अनियमितं आकारं, नासिकायाः उपरि मिलिताः आसन्; तस्याः पक्ष्माणि अत्यन्तं दीर्घाणि आसन्, तस्याः नेत्रे—सूक्ष्मं, अत्यन्तं सूक्ष्मं, तिर्यक् स्थापितानि, जीवन्तानां मानवानां नेत्रेभ्यः अधिकं विशालानि—कृष्णानि, तस्याः केशैः समानानि कृष्णानि आसन्; तारकाः सर्वाधिकं निन्दनीयं शैतानस्य द्वेषं हर्षं च प्रकाशयन्ति स्म। सर्वं, मुखं तस्य च प्रकाशः, अत्यन्तं भयानकं नारकीयं च आसीत्, यत् कप्तानः स्मिथः शिलावत् उपविष्टः आसीत्, यावत् दीर्घकालानन्तरं तत् विलीनं अभवत्, सः द्वारं प्रति स्पर्शं कृत्वा, आदमस्य वेषे, यतः सः स्वस्य वस्त्राणि धारयितुं न साहसी, गलियारेण स्वस्य शयनगृहं प्रति पलायितवान्।

तस्य पत्न्याः तस्मिन् अल्पं सहानुभूतिः प्राप्ता; तस्याः व्यङ्ग्यं अत्यन्तं गभीरं आसीत्, सा केवलं स्वस्य पतिं आदिष्टवती यत् सः स्वस्य "मूर्खतायाः" किमपि पुत्रेषु सेवकेषु वा न उच्चारयेत्। तथापि, यत् स्वाभाविकतः अक्षरशः पालितम्, सावधानतायाः दृष्ट्या निष्फलम् आसीत्, यतः एकस्मिन् प्रातः सर्वे अन्ये भूतले आसन्, ज्येष्ठः पुत्रः रोनाल्डः, स्नानगृहे धावन्, स्नाने, एकस्य वृद्धस्य शिरसः शरीरं प्लवमानं दृष्टवान्। तत् स्फीतं नीलं च आसीत्, तस्य विशालानि काचवत् नेत्राणि यानि तं इतिं भयानकं निरर्थकं च प्रकारं पश्यन्ति स्म यत् सः भयस्य चीत्कारं कृत्वा पलायितवान्। शब्देन भीतः, गृहस्य अधिकांशः जनाः किम् अभवत् इति द्रष्टुं धावितवन्तः। केवलं कप्तानः पृष्ठे अवशिष्टः। सः अत्यन्तं ज्ञातवान्, सः लुकितवान्, स्वस्य पत्नीं सेवकांश्च एकाकिनः उपरि गन्तुं दत्तवान्। ते स्नानगृहं प्रविष्टवन्तः—स्नाने किमपि न आसीत्, जलं अपि न, परं यदा ते निर्गच्छन्ति स्म, ते एकां कृष्णां सुन्दरां दुष्टनेत्रां स्त्रीं, अत्यन्तं मूल्यवान् वस्त्राणि धारयन्तीं, आभरणैः दीप्यमानां, सम्मुखं प्राप्तवन्तः। सा चतुरैः मौनैः पदैः तेषां पार्श्वे सरलं गतवती, अलमारीं प्रति विलीनं अभवत्। संशयात् मुक्ता, गौरवं वायुं प्रति निक्षिप्य, कप्तानस्य पत्नी भूतलं प्रति धावितवती, आगत्य चित्रगृहे, स्वयं सोफायां उन्मादे पतितवती।

एकस्मिन् सप्ताहे गृहं पुनः शून्यं अभवत्, यत् भूतगृहम् इति प्रवादः प्रचलितः, स्वामी स्मिथानां विरुद्धं निन्दायाः कार्यवाहीं धमकितवान्। परं मम मते मुद्दा न्यायालयं प्रति नीतः, स्मिथाः स्वस्य प्रवादं निराकर्तुं सहमताः अभवन्। तथापि, चतुराः पृच्छाः अन्ततः तान् ज्ञातुं प्रेरितवन्तः यत् एका स्त्री, या तेषां दृष्टस्य प्रेतस्य वर्णनं अनुरूपा, कदाचित् —— गृहे निवसति स्म। स्पेनिशवंशीया, सा युवा, सुन्दरी, प्रमुदिता च आसीत्; सा एकस्य पुरुषस्य, अत्यन्तं धनिकस्य पुरुषस्य (जनाः स्मरन्ति स्म यत् सः मृतः अनन्तरं कियान् धनिकः आसीत्), तस्य पितामहस्य वयसः, सह विवाहिता आसीत्। तेषां मध्ये किमपि सामान्यं न आसीत्, पतिः केवलं शान्तः भवितुं इच्छति स्म, पत्नी च प्रेमालापं कर्तुं प्रशंसितुं च इच्छति स्म। तेषां पडोसिनः तेषां विवादं श्रुतवन्तः, तथा कथितं यत् पत्न्याः दुष्टस्य स्वभावः आसीत्। पुरुषः अन्ततः स्वस्य स्नाने मृतः प्राप्तः, हिंसायाः किमपि लक्षणं न आसीत्, सामान्यतः अनुमितं यत् सः मूर्छितः अभवत्, (तस्य पत्नी पूर्वं कथितवती यत् सः अनेकवारं मूर्छां प्राप्नोति स्म), तथा सः आकस्मिकतः जले मग्नः अभवत्। सुन्दरी युवा विधवा, या तस्य सर्वं धनं प्राप्तवती, तत्क्षणं गृहं त्यक्त्वा विदेशं गतवती, पडोसिनः स्मिथैः पृष्टाः यदि तस्याः किमपि दृष्टं आसीत्, ते संशयेन शिरः कम्पयित्वा, स्वयं प्रतिबद्धं कर्तुं न इच्छन्ति स्म।