शत्रुः "न तुरङ्गाः" इति घोषितवान्। रूपर्टः स्वकीयौ तुरङ्गयोः अधिपतिं च क्रीडित्वा तस्य वस्त्रस्य शत्रुं निर्मलयामास; ततः मेषः, यं भाग्यं तस्य सहभागिनं प्रदत्तवन्तः, तुरङ्गस्य राज्ञ्या तृतीयं परिभ्रमणं कृत्वा, अन्यं वस्त्रं न प्रेषयित्वा, अन्यं वस्त्रं प्रारभत। शत्रुः शेषान् चालान् जितवान्—और रबरम्।

"मम चत्वारः तुरङ्गाः अधिकाः आसन्; अस्माभिः केवलं विषमचालः आवश्यकः आसीत् रबरं जेतुम्," इति रूपर्टः अवदत्।

"किन्तु मम अन्यः तुरङ्गः नासीत् यः त्वां प्रेषयितुम्," इति मेषः स्वस्य सज्जः, रक्षात्मकः स्मितेन उक्तवान्।

"त्वं मम राज्ञि स्वस्य राज्ञीं त्यक्त्वा मां वस्त्रस्य आज्ञां दातुं न चिन्तितवान्," इति रूपर्टः सभ्यं कटुत्वेन अवदत्।

"अहं कर्तव्यः आसम्—अहं निश्चितः नासम् किं कर्तव्यम्। अहं अत्यन्तं खेदितः अस्मि," इति मेषः अवदत्।

अत्यन्तं निरर्थकं च खेदित्वं तस्य जीवनस्य बृहत् भागं निर्मितवान्। यदि समानः परिस्थितिः पश्चात् हस्ते उत्पन्ना भवेत्, सः निश्चितं तथैव भ्रान्तिं करिष्यति, और सः तथैव कष्टदायकं क्षमाप्रार्थनं करिष्यति।

रूपर्टः तं प्रति निराशं दृष्ट्वा स्मितं कुर्वन् स्वस्य पत्रैः सह संलग्नः आसीत। बहवः पुरुषाः ये व्यापारे उत्तमं बुद्धिं धारयन्ति ते पत्रक्रीडायां मूलभूतं बुद्धिं न धारयन्ति, और रूपर्टः स्वस्य भाविनः भ्रातृव्यं पत्रक्रीडायाः प्रमाणेन मात्रं न न्यायं न निन्दां कृतवान्। तस्य दुःखदायकं भागः आसीत् यत् सः जीवने अपि तथैव मूर्खतापूर्णं क्षमाप्रार्थनं कुर्वन् स्मितं कुर्वन् च आसीत् यथा पत्रक्रीडायां। और रक्षात्मकस्मितस्य पश्चात् च सुप्रयुक्तक्षमाप्रार्थनानां पश्चात् अविश्वसनीयं किन्तु स्पष्टं आत्मसन्तोषं दीप्तिमान् आसीत्। प्रत्येकः मेषः चरागाहस्य कल्पयति यत् आपत्काले सः ध्वजैः सह सेनायाः इव भयंकरः भवितुं शक्नोति—अस्माभिः केवलं पश्यितव्यं यत् ते कथं स्वस्य पादान् स्तम्भयन्ति ग्रीवां च कठिनां कुर्वन्ति यदा लघुः संशयस्य विषयः दृश्यते और नम्रतया व्यवहरति। और सम्भवतः बहवः मानवमेषाः स्वयं कल्पनायां विश्वस्य अधिकं प्रभावशालीनां नाटकानां महत् भागं गृह्णन्तः, संकटकाले शीघ्रं निर्दोषं निर्णयं कुर्वन्तः, विद्रोहान् दमयन्तः, आतङ्कान् शमयन्तः, धैर्यवन्तः, बलवन्तः, सरलाः, किन्तु स्वाभाविकं विनयं अपेक्ष्य सदैव किञ्चित् दृश्यमानाः।

"किमर्थं सर्वस्य अनावश्यकस्य विपरीतस्य च नाम्नि कैथलीनः एतं पुरुषं स्वस्य भाविनः पतिं चिनोति?" इति प्रश्नः यं रूपर्टः स्वयं दुःखेन पृष्टवान्। युवकः माल्कम् एथ्लिङ्गः आसीत्, यः सुन्दरः, सभ्यः, समचित्तः पुरुषः यं कोऽपि भेटुं इच्छेत्, स्पष्टं तस्य अत्यन्तं भक्तः प्रशंसकः, और तथापि सा स्वयं एतं पाण्डुनेत्रं, दुर्बलमुखं आत्मप्रशंसायाः अयोग्यतायाः मूर्तिं प्रति त्यक्तवती। यदि केवलं कैथलीनः स्वस्य विषयः आसीत् रूपर्टः स्कन्धौ कम्पयित्वा दार्शनिकतया आशां कृतवान् यत् सा निर्विवादं दुष्टं सौदं श्रेष्ठं कर्तुं शक्नोति। किन्तु रूपर्टस्य कोऽपि उत्तराधिकारी नासीत्; स्वस्य बालकः कुत्रचित् भारतीयसीमायां भूमौ शोभनं सहचर्यं प्राप्तवान्। और सम्पत्तिः यथाक्रमं शापेन कैथलीनः और कैथलीनः पतिं प्रति गमिष्यति। मेषः तत्र प्रिये पुरातने गृहे निवसिष्यति, अन्यान् लघून् मेषान् पालयन्, मूर्खान् शशकमुखान् आत्मसन्तुष्टान् स्वस्य इव, भूमौ निवसितुं और तां धारयितुं। एषः सान्त्वनायाः दृष्टिः नासीत्।

सायंकाले पत्रक्रीडानुभवस्य अनन्तरदिवसे रूपर्टः और मेषः दिवसस्य मिश्रितशिकारस्य अनन्तरं गृहं प्रति गतवन्तौ। मेषस्य कार्ट्रिजस्य थैली प्रायः रिक्ता आसीत्, किन्तु तस्य शिकारस्य थैली अतिभारस्य चिह्नानि न दर्शयति स्म। यानि पक्षिणि सः शिकारं कृतवान् ते प्रायः मृत्योः वा हानेः वा अप्रभाविताः आसन् यथा नाटकस्य नायकः। और प्रत्येकस्य पक्षिणः पतनस्य असफलतायाः कृते सः किञ्चित् व्याख्यानं वा क्षमाप्रार्थनं वा ओष्ठेषु सज्जं कृतवान्। अधुना सः स्वस्य अतिथेः अग्रे चलन् सुखेन स्वस्य स्कन्धे उपरि कथयन् आसीत्, किन्तु स्पष्टं कस्यचित् विलम्बितस्य शशकस्य वा काष्ठकपोतस्य वा अन्वेषणे यः सम्भवतः एकादशघण्टायाः योजनायां स्वस्य थैल्याः योजनायां सुरक्षितः भवेत्। यदा ते लघोः वनस्य किनारं प्रति गतवन्तौ तदा एकः बृहत् पक्षिः भूमेः उत्थाय वृक्षान् प्रति मन्दं गतवान्, आगच्छन्तं शिकारिणं प्रति सुलभं शिकारं प्रदत्तवान्। मेषः उभाभ्यां नलिकाभ्यां प्रहारं कृतवान्, और उल्लासपूर्णं आह्वानं कृतवान्।

"होराय! अहं एकं गर्जनशीलं बृहत् श्येनं शिकारं कृतवान्!"

"निश्चितं, त्वं एकं मधुमक्षिकाश्येनं शिकारं कृतवान्। एषः एकः मादापक्षिः यः संयुक्तराज्ये प्रजननं कुर्वतां मधुमक्षिकाश्येनानां केषाञ्चित् युग्मानां मध्ये आसीत्। अस्माभिः चत्वारः वर्षाणि यावत् तेषां सर्वाधिकं संरक्षणं कृतवान्; प्रत्येकः शिकारिपालकः और ग्रामस्य बन्दुकधारी आलस्यकारी विंशतिः मीलपर्यन्तं सचेतितः, लोभितः, और धम्कितः यत् तेषां पवित्रतां सम्मानयेत्, और प्रजननकाले अण्डचोराः सावधानतया रक्षिताः आसन्। सहस्रं दुर्लभपक्षिणां प्रेमिणः तेषां छायाचित्राणां दर्शनेन आनन्दिताः आसन् देशजीवने, और अधुना त्वं मादापक्षिणं भग्नपक्षाणां गोलकं कृतवान्।

रूपर्टः शान्तं समानं च अवदत्, किन्तु क्षणद्वयं यावत् स्पष्टं द्वेषस्य दीप्तिः तस्य नेत्रेषु दीप्तिमान् आसीत्।

"अहं खेदितः अस्मि," इति मेषः स्वस्य क्षमाप्रार्थनास्मितेन अवदत्। "निश्चितं अहं श्येनानां विषये श्रुतवान्, किन्तु कथञ्चित् अहं एतं पक्षिणं तेषां सह सम्बद्धं न कृतवान्। और एषः अत्यन्तं सुलभः शिकारः आसीत्—"

"आम्," इति रूपर्टः अवदत्; "एषः एव समस्या आसीत्।"

कैथलीनः तं बन्दुकगृहे मृतपक्षिणः पक्षाणां सम्मार्जनं कुर्वन्तं प्राप्तवती। सा पूर्वं एव दुर्घटनायाः विषये श्रुतवती आसीत्।

"कः भयंकरः दुर्भाग्यः," इति सा सहानुभूत्या अवदत्।

"एषः मम प्रियः रोब्बीः यः प्रथमं तान् अवगतवान्, अन्तिमवारं गृहे अवकाशे आसीत्। किं त्वं न स्मरसि यत् सः तेषां विषये कथं उत्साहितः आसीत्? आवां चायं पिबावः।"

उभौ पत्रक्रीडा और शिकारः अग्रिमद्वित्रसप्ताहानां यावत् विश्रान्तिं प्रदत्तवन्तौ। मृत्युः यः कस्यापि दलस्य कोरडाभिः सह समझौतं न करोति, सः सर्वाधिकं असुविधाकाले संसदीयरिक्ततां प्रदत्तवान्, और स्थानीयपक्षानुयायिनः उभयतः मध्यशीतकाले निर्वाचनस्य असुविधाः अनुभूतवन्तः। रूपर्टः स्वस्य राजनीतिं गम्भीरं उत्साहपूर्णं च गृहीतवान्। सः तस्य प्रकारस्य विचित्रं किन्तु सुखेन निर्मितं व्यक्तित्वं धारयति स्म यत् एतानि द्वीपानि प्रायः उत्पादयन्ति; पुरुषाः और स्त्रियः ये कस्यापि व्यक्तिगतलाभस्य वा प्राप्तेः वा कृते स्वस्य सुखदायकाः अग्निस्थानानि वा क्लबस्य पत्रकक्षाः त्यक्त्वा कीचडे वृष्टौ वायौ च इतस्ततः शिकारं कुर्वन्ति स्वस्य दलस्य पक्षे एकत्र द्वित्राः विचलिताः मतानि प्राप्तुं—न यत् ते चिन्तयन्ति यत् ते कर्तव्याः सन्ति, किन्तु यत् ते इच्छन्ति। और तस्य ऊर्जाः एतस्मिन् अवसरे सुप्राप्याः आसन्, यतः आसनं सन्निकटं विवादितं आसीत्, और तस्य हानिः वा धारणं वा संसदीयक्रीडायाः वर्तमानस्थितौ बहु गणयेत्। कैथलीनः सहायतया सः स्वस्य निर्वाचनक्षेत्रस्य कोणं अविरतं सुप्रबन्धितं उत्साहं सह कृतवान्, नीरसस्य नियमितकार्यस्य भागं और जीवन्तानां प्रकरणानां भागं च गृहीतवान्। प्रचारस्य वार्तालापः मतदानस्य पूर्वरात्रौ एकस्मिन् केन्द्रे समाप्तः यत्र अधिकाः अनिर्णीताः मताः संकेन्द्रिताः इति मन्यते यत् विभागस्य अन्यत्र कुत्रापि। अत्र एकः श्रेष्ठः अन्तिमः सभाः सर्वं अर्थं करिष्यति। और वक्तारः, स्थानीयाः और आयातिताः, अवसरं सुधारयितुं किमपि न त्यक्तवन्तः। रूपर्टः अमहत्त्वपूर्णं कार्यं प्रति नियुक्तः आसीत् यत् अध्यक्षं प्रति प्रशंसामयं मतं प्रस्तावयितुं यत् कार्यक्रमं समापयेत्।

"अहं अत्यन्तं कण्ठशोषितः अस्मि," इति सः प्रतिवादं कृतवान्, यदा क्षणः आगतवान्; "अहं न विश्वसिमि यत् मम वाणीः मञ्चात् परं श्रुतुं शक्यते।"

"मां कर्तुं दातुं," इति मेषः अवदत्; "अहं तस्य प्रकारस्य विषये अत्यन्तं श्रेष्ठः अस्मि।"

अध्यक्षः सर्वेषां पक्षाणां प्रियः आसीत्, एवं मेषस्य प्रशंसात्मकं स्वीकरणस्य आरम्भिकाः शब्दाः प्रशंसायाः वलयम् प्राप्तवन्तः। वक्ता श्रोतृषु विस्तृतं स्मितं कृत्वा स्वस्य राजनीतिकप्रज्ञायाः किञ्चित् शब्दान् योजयितुं अवसरं गृहीतवान्। जनाः घटिकां दृष्ट्वा छत्राणि त्यक्तग्रीवावेष्टनानि च अन्वेष्टुं प्रारब्धवन्तः। ततः अर्थहीनानां सामान्यवाक्यानां मध्ये मेषः एकं तादृशं भ्रामकं वचनं उक्तवान् यत् निर्वाचनक्षेत्रस्य एकस्मात् अन्तात् अपरं अन्तं अर्धघण्टायां गच्छति, एवं अन्यपक्षेण स्वपक्षस्य हिताय एकटननिर्वाचनसाहित्यात् अधिकं प्रभावशाली इति गृह्यते। सभागृहस्य दैर्घ्ये प्रस्थे च सामान्यं क्षोभं कलकलं च अभवत्, एवं किञ्चित् सीत्काराः श्रुताः। मेषः स्ववचनं न्यूनीकर्तुं प्रयत्नं कृतवान्, अध्यक्षः च निःसन्देहं स्वकृतज्ञतावाक्ये तं त्यक्तवान्, परं हानिः जाता।

"अहं भीतः अस्मि यत् तस्य वचनस्य विषये श्रोतॄणां सह सम्पर्कं हृतवान्," इति मेषः पश्चात् स्वकीयेन क्षमाप्रार्थनास्मितेन असामान्यरूपेण विकसितेन उक्तवान्।

"त्वं अस्माकं निर्वाचनं हृतवान्," इति अध्यक्षः उक्तवान्, एवं सः सत्यः भविष्यवक्ता सिद्धः।

निर्वाचनस्य कठिनपरिश्रमस्य चरमविफलतायाः पश्चात् शीतकालीनक्रीडायाः मासः इव उत्तेजकः इव प्रतीतः। रूपर्टः कैथ्लीन् च एकं लघुं आल्पाइन् विश्रामस्थानं प्रति प्रस्थितवन्तौ यत् अभ्युत्थानं प्राप्नोत्, एवं तत्र मेषः स्वस्य भाविवरस्य भूमिकायां यथाकालं तौ अनुगतवान्। विवाहः मार्चमासस्य अन्ते निश्चितः आसीत्।

अस्य शीतकालस्य आरम्भे असामयिकाः द्रवणाः आसन्, एवं स्थानीयसरोवरस्य दूरस्थः अन्तः, यत्र शीघ्राः प्रवाहाः प्रविशन्ति स्म, त्रिभाषासु लिखितैः सूचनापट्टकैः अलङ्कृतः आसीत्, यैः स्केटरान् किञ्चित् असुरक्षितस्थलानि अतिक्रमितुं न प्रोत्साहयन्ति स्म। एतेषां संकटस्थलानां अत्यन्तं समीपं गमनस्य मूर्खतायाः मेषस्य प्राकृतिकं आकर्षणं आसीत्।

"अहं न पश्यामि यत् कः सम्भावितः संकटः भवितुम् अर्हति," इति सः प्रतिवादं कृतवान्, स्वकीयेन अनिवार्यस्मितेन सह, यदा रूपर्टः तं निषिद्धक्षेत्रात् आकर्षितवान्; "यत् क्षीरं अहं स्वस्य गवाक्षपट्टिकायां निशायां स्थापितवान् तत् एकाङ्गुलगभीरं हिमीभूतम् आसीत्।"

"तत्र प्रबलः प्रवाहः न आसीत्," इति रूपर्टः उक्तवान्; "कस्मिंश्चित् सन्दिग्धहिमखण्डस्य समीपे भ्रमणं न्याय्यं नास्ति यदा शताधिकाः उत्तमहिमखण्डाः स्केट् कर्तुं सन्ति। हिमसमितिसचिवः त्वां एकवारं सावधानं कृतवान्।"

किञ्चित् मिनटानां पश्चात् रूपर्टः भयस्य एकं उच्चं कूजनं श्रुतवान्, एवं सरोवरस्य हिममयस्य सतहस्य स्निग्धतायां एकं कृष्णं बिन्दुं दृष्टवान्। मेषः स्वकीयेन निर्मिते हिमगर्ते असहायः संघर्षं कुर्वन् आसीत्। रूपर्टः एकं उच्चं शापं दत्त्वा ततः तीरं प्रति पूर्णवेगेन धावितवान्; सरोवरस्य तीरे एकस्य नीचस्य स्थिरस्य भवनस्य बहिः सः एकं सोपानं दृष्टवान् इति स्मृतवान्। यदि सः हिमगर्तस्य उपरि सोपानं सर्पयितुं शक्नोति तर्हि मेषस्य अधः गमनात् पूर्वं उद्धारः सापेक्षतः सरलः कार्यः भविष्यति। अन्ये स्केटराः दूरतः आगच्छन्तः आसन्, एवं सोपानस्य साहाय्येन ते तं मृत्युपाशात् निष्कासयितुं शक्नुवन्ति स्म बिना सडितहिमस्य प्रान्ते स्वान् विश्वसितुं। रूपर्टः गोलाकारहिमस्य सतहं प्रति उत्प्लुत्य यत्र सोपानं शयितं आसीत् तत्र स्खलितवान्। सः तं उत्थापितवान् यदा शृङ्खलायाः खडखडाटः एकं उग्रं गर्जनं च तस्य श्रवणे प्रादुर्भूतं, एवं सः श्वेतपीतरोमसमूहेन भूमौ पातितः। एकः दृढः युवा आङ्गणकुक्कुरः स्वस्य प्रथमं सक्रियरक्षकसेवां कर्तुं आनन्देन उन्मत्तः सन् तस्य उपरि उत्प्लुत्य गर्जन् आसीत्, तस्य पादप्राप्तिं सोपानं च सुरक्षितं कर्तुं कार्यं अत्यन्तं कठिनं कुर्वन् आसीत्। यदा सः अन्ततः उभयोः प्रयत्नयोः सफलः अभवत् तदा सः केशमात्रेण अपि उपयोगिनः भवितुं विलम्बितः आसीत्। मेषः निश्चितरूपेण हिमविदारणस्य अधः अदृश्यः अभवत्।

कैथ्लीन् एथ्लिङ्ग् तस्य पतिः च वर्षस्य अधिकांशं भागं रूपर्टेन सह तिष्ठतः, एवं एकः लघुः रोब्बी भक्तेन मातुलेन आराध्यः भवितुं किञ्चित् संकटे स्थितः अस्ति। परं वर्षस्य द्वादशमासानां कृते रूपर्टस्य अत्यन्तं अविभाज्यः मूल्यवान् च सहचरः एकः दृढः पीतश्वेतः आङ्गणकुक्कुरः अस्ति।